9వ అధ్యాయము: రాజ విద్యా యోగము

ఏడవ మరియు ఎనిమిదవ అధ్యాయాలలో శ్రీ కృష్ణుడు, యోగ ప్రాప్తికి, భక్తియే అన్నింటికన్నా సులువైన మార్గమని, భక్తియే అత్యున్నత యోగ విధానమని ప్రకటించి ఉన్నాడు. తొమ్మిదవ అధ్యాయంలో - విస్మయాన్నీ, పూజ్యభావాన్నీ మరియు భక్తినీ ఉత్పన్నం చేసే - తన యొక్క సర్వోత్కృష్ట మహిమలను గురించి చెప్తున్నాడు. తాను అర్జునుడి ముందు తన సాకార రూపంలో నిలబడి ఉన్నా, తాను ఒక సామాన్య మానవుడినే అని అపోహ పడవద్దని తెలియచేస్తున్నాడు. తాను ఏ విధంగా, తన ఈ యొక్క భౌతిక శక్తిని ఆధీనంలో ఉంచుకొని, సృష్టి ప్రారంభంలో అనేకానేక జీవ రాశులను సృష్టించి, ప్రళయ సమయంలో తిరిగి వాటిని తనలోకే లయం చేసుకుంటాడో మరియు తదుపరి సృష్టి చక్రంలో మరల వాటిని వ్యక్తపరుస్తాడో, వివరిస్తాడు. అంతటా బ్రహ్మాండంగా వీచే గాలి కూడా ఆకాశంలోనే ఎలా స్థితమై ఉంటుందో, అలాగే సమస్త జీవ రాశులూ ఆయన యందే నివసిస్తూ ఉంటాయి. అయినా, తన దివ్య యోగ మాయా శక్తి ద్వారా, ఆయన తటస్థంగా, నిర్లిప్తంగా, ఈ అన్ని కార్యక్రమాలకు కేవలం సాక్షిగా, అన్నీ గమనిస్తూ ఉండిపోతాడు.
    హిందూ ధర్మంలో ఉన్న ఎంతో మంది దేవుళ్ళ/దేవతల అయోమయాన్ని శ్రీ కృష్ణుడు ఇక్కడ - ఆరాధనా విషయముగా కేవలం ఒకే భగవంతుడు ఉంటాడు - అని వివరించటం ద్వారా పరిష్కరిస్తున్నాడు. ఆయనే లక్ష్యము, ఆధారము, ఆశ్రయము మరియు సర్వ భూతముల నిజమైన స్నేహితుడు. వేదాలలో పేర్కొనబడిన కర్మ కాండల పట్ల ఆసక్తి ఉన్నవారు స్వర్గాది లోకాలను పొందుతారు, మరియు వారి పుణ్య ఫలం క్షయం అయిపోయిన తరువాత తిరిగి భూలోకానికి చేరుకుంటారు. కానీ, ఆ పరమేశ్వరుని పట్ల అనన్య భక్తితో నిమగ్నమై ఉన్నవారు ఆయన పరంధామమునకే చేరుకుంటారు. ఈ విధంగా శ్రీ కృష్ణుడు తన పట్ల ఉండే అనన్య భక్తి యొక్క సర్వోన్నత శ్రేష్ఠతను ఎంతగానో కొనియాడాడు. ఇటువంటి భక్తిలో, మన దగ్గర ఉన్నదంతా ఆయనకే సమర్పించి మరియు ప్రతీదీ ఆయనకోసమే చేస్తూ, మనము భగవంతుని చిత్తముతో సంపూర్ణంగా ఏకమై నివసించాలి. ఇటువంటి స్వచ్ఛమైన పవిత్రమైన భక్తిచే, మనము కర్మ బంధాలనుండి విడిపింపబడి, భగవంతునితో ఆధ్యాత్మిక ఏకత్వం పొందుతాము.
    ఇంకా, తను ఒకరి పట్ల అనుకూలంగా, మరొకరి పట్ల ప్రతికూలంగా ఉండను అంటున్నాడు - ఆయన సమస్త ప్రాణుల పట్ల నిష్పక్షపాతంగా వ్యవహరిస్తాడు. పరమ పాపిష్ఠి వారు అయినా సరే ఆయనను ఆశ్రయిస్తే, ఆయన వారిని ఆహ్వానించి, స్వీకరించి వారిని శీఘ్రముగా పుణ్యాత్ములుగా, పవిత్రులుగా తీర్చిదిద్దుతాడు. తన భక్తులు ఎన్నటికీ నశింపరు అని ఆయన హామీ ఇస్తున్నాడు. ఆయన వారి యందే స్థితమై ఉండి, వారికి లేనివి సమకూర్చి పెడతాడు, మరియు, వారికి ఉన్నవాటిని సంరక్షిస్తాడు. అందుకే, మనం సర్వదా ఆయనను స్మరించాలి, ఆరాధించాలి, మన మనస్సు-శరీరమును ఆయనకు సమర్పించాలి, ఆయన్నే సర్వోన్నత లక్ష్యంగా చేసుకోవాలి.