பு3த்3த்4யா விஶுத்3த4யா யுக்1தோ1 த்4ருத்1யாத்1மானம் நியம்ய ச1 |
ஶப்3தா3தீ3ன்விஷயாம்ஸ்த்3யக்1த்1வா ராக3த்3வேஷௌ வ்யுத3ஸ்ய ச1 ||51||
விவிக்1த1ஸேவீ லக்4வாஶீ யத1வாக்1கா1யமானஸ:|
த்4யானயோக3ப1ரோ நித்1யம் வைராக்3யம் ஸமுபா1ஶ்ரித1: ||52||
அஹம்கா1ரம் ப3லம் த3ர்ப1ம் கா1மம் க்1ரோத4ம் ப1ரிக்3ரஹம் |
விமுச்1ய நிர்மம: ஶான்தோ1 ப்3ரஹ்மபூ4யாய க1ல்ப1தே1 ||53||
புத்யா—--புத்தி; விஶுத்தயா--—புனிதப்படுத்தப்பட்ட; யுக்தஹ---—அருளப்பட்ட; த்ரித்யா--—உறுதியால்; ஆத்மானம்—--தன்னை; நியம்ய--—தடுத்தல்; ச--—மற்றும்; ஶப்த-ஆதின் விஷாயன்---—ஒலி மற்றும் புலன்களின் பிற பொருள்கள்; த்யக்த்வா--—கைவிடுதல்; ராக-த்வேஷௌ---—பற்றுதல் மற்றும் வெறுப்பை; வ்யுதஸ்ய—-- ஒதுக்கி தள்ளும்போது; ச—மற்றும்;விவிக்த-சேவீ---—தனிமையை விரும்பி; லகு-ஆஶீ—----மிதமாக உண்பது; யத—--கட்டுப்படுத்தி; வாக்—--பேச்சை; காய—--உடல்; மானஸஹ--—மற்றும் மனம்; தியான-யோக-பரஹ---- தியானத்தில் ஈடுபட்டு; நித்யம்--—எப்போதும்; வைராக்யம்-—உறுதியாகக்; ஸமுபாஶ்ரிதஹ--—அடைக்கலம் பெற்று; அஹங்காரம்--—அகங்காரம்; பலம்—--வன்முறை; தர்பம்—--ஆணவம்; காமம்—--ஆசை; க்ரோதம்—--கோபம்; பரிக்ரஹம்--—சுயநலம்; விமுச்ய--—இதிலிருந்து விடுபட்டவர்; நிர்மமஹ----சொத்து உடைமை இல்லாதவர்; ஶாந்தஹ----அமைதியான அமைதியான மனநிலையை கடைப்பிடிப்பவர்.; ப்ரஹ்ம-பூயாய—--பிரம்மனுடன் ஐக்கியம்; கல்பதே----தகுதியானவர்.
Translation
BG 18.51-53: ஒருவர் புனிதப்படுத்தப்பட்ட புத்தியைப் பெற்றிருந்து, புலன்களை உறுதியாகக் கட்டுப்படுத்தி, ஒலி மற்றும் பிற புலன்களின் பொருட்களைக் கைவிட்டு, ஈர்ப்பு மற்றும் வெறுப்பை ஒதுக்கித் தள்ளும்போது ப்ரஹமனை அடையத் தகுதி பெறுகிறார். அத்தகைய நபர் தனிமையை விரும்பி, இலேசாக சாப்பிடுகிறார், உடல், மனம் மற்றும் பேச்சைக் கட்டுப்படுத்துகிறார், எப்போதும் தியானத்தில் ஈடுபட்டு, அமைதியான மனநிலையை கடைப்பிடிக்கிறார். அகங்காரம், வன்முறை, ஆணவம், ஆசை, சொத்து உடைமை, சுயநலம் ஆகியவற்றிலிருந்து விடுபட்ட அத்தகைய நபர், அமைதியில் நிலைத்திருப்பவர், ப்ரஹமனுடன் (அதாவது, முழுமையான உண்மையை ப்ரஹமனாக உணர்தல்) இணைவதற்குத் தகுதியானவர்.
Commentary
நமது கடமைகளை சரியான உணர்வுடன் செய்வதன் மூலம், நாம் எவ்வாறு முழுமையை அடைய முடியும் என்பதை ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் விளக்கி வருகிறார். ப்ரஹமன்-உணர்தலின் முழுமைக்குத் தேவையான சிறப்பை அவர் இப்போது விவரிக்கிறார். அந்த பரிபூரண நிலையில், ஆழ்நிலை அறிவில் நிறுவப்பட்ட தூய்மையான புத்தியை நாம் வளர்த்துக் கொள்கிறோம் என்று அவர் கூறுகிறார். மனம் கட்டுப்படுத்தப்பட்டு விருப்பு வெறுப்புகளில் ஈடுபடாததால். புலன்கள் கட்டுப்படுத்தப்படுகின்றன, மற்றும் உடல் மற்றும் பேச்சின் தூண்டுதல்கள் உறுதியான முறையில் ஒழுங்குபடுத்தப்படுகின்றன. உண்ணுதல் மற்றும் உறங்குதல் போன்ற உடலைப் பராமரிப்பதற்கான நடவடிக்கைகள் புத்திசாலித்தனமாக சமநிலையில் வைக்கப்படுகின்றன. அத்தகைய யோகி ஆழ்ந்த சிந்தனை கொண்டவர், எனவே தனிமையை விரும்புகிறார். மற்றும் அகங்காரம் அதன் அதிகாரம் மற்றும் கௌரவத்திற்கான மோகம் தேய்ந்து மறைகிறது. யோகி மனதை எப்பொழுதும் ஆழ்நிலையில் ஈடுபடுத்தி, இச்சை, கோபம் மற்றும் பேராசை ஆகிய பிணைப்புகளிலிருந்து விடுபடுகிறார். அத்தகைய யோகி ப்ரஹமன் என்ற பூரண சத்தியத்தை அடைகிறார்.
