ஸஞ்ஜய உவாச1 |
த1ம் த1தா2 க்1ருப1யாவிஷ்ட1மஶ்ருபூ1ர்ணாகு1லேக்ஷணம் |
விஷீத3ன்த1மித3ம் வாக்1யமுவாச1 மது4ஸூத3ன: || 1 ||
ஸஞ்ஜய உவாச---ஸஞ்ஜயன் கூறினார்; தம்-—-அவனிடம்(அர்ஜுனனிடம்); ததா-—-இவ்வாறு; க்ருபயா-—-பரிதாபத்தினால்; அவிஷ்டம்-—-ஆட்கொள்ளப்பட்டு; அஶ்ருபூர்ணா-—-கண்ணீர் மல்க; ஆகுல-—-துன்பம் ப்ரதிபலிக்கும்; ஈக்ஷணம்-—-கண்களுடன்; விஷீதன்தம்-—-துயரம்பொங்கி இருந்த; இதம்-—-இந்த; வாக்யம்-—-வார்த்தைகளை; உவாச—--கூறினார்; மதுஸூதனஹ-—-மது எனும் அரக்கனை வதைத்த ஸ்ரீ கிருஷ்ணர்
Translation
BG 2.1: ஸஞ்ஜயன் கூறினார்: அர்ஜுனன் துக்கமடைந்து பரிதாபத்தில் மூழ்கியிருப்பதையும், அவரது கண்களில் கண்ணீர் மல்குவதையும் பார்த்து, ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் பின்வரும் வார்த்தைகளை பேசினார்.
Commentary
அர்ஜுனின் உணர்வுகளை விவரிக்க, ஸஞ்ஜயன் கி1ருப1யா என்ற வார்த்தையைப் பயன்படுத்துகிறார், அதாவது பரிதாபம் அல்லது இரக்கம். இரக்கம் இரண்டு வகைப்படும். ஒன்று, கடவுளும் முனிவர்களும் கடவுளைப் பிரிந்து அவர்கள் துன்பப்படுவதைக் கண்டு ஜட உலகில் உள்ள ஆத்மாக்கள் மீது உணரும் தெய்வீக இரக்கம். மற்றொன்று, ஆன்மத்துறை சாராத பிறருடைய உடல் துன்பத்தைக் கண்டு நாம் உணரும் பொருள் இரக்கம். பொருள் இரக்கம் என்பது ஒரு உன்னத உணர்வு, ஆனால் அது சரியாக இயக்கப்படவில்லை. உள்ளே அமர்ந்திருக்கும் வண்டி ஓட்டுநர் பட்டினியாக இருக்கும்போது, காரின் ஆரோக்கியத்தைப் பற்றி வெறித்தனமாக இருப்பது போன்றது. அர்ஜுனன் இந்த இரண்டாவது வகையான உணர்வை அனுபவிக்கிறார். போருக்காகக் கூடியிருந்த தன் எதிரிகள் மீது அவர் பொருள் இரக்கத்தால் மூழ்கடிக்கப்படுகிறார். துக்கத்தினாலும் விரக்தியினாலும் அர்ஜுனன் இருப்பது என்பது அவருக்கே இரக்கம் மிகவும் தேவை என்பதை காட்டுகிறது. எனவே, அவர் மற்றவர்கள் மீது கருணை காட்டுகிறார் என்று நம்புவது அர்த்தமற்றது.
இந்த வசனத்தில், ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் ‘மது4ஸூத3ன்’ என்று அழைக்கப்படுகிறார். அவர் மது என்ற அரக்கனைக் கொன்றதால் மதுஸூதன் அல்லது மது என்ற அரக்கனை கொன்றவர் என்று பெயர் பெற்றார். அர்ஜுனனை தன் கடமையை செய்ய விடாமல் தடுக்கும் அவர் மனதில் எழுந்த சந்தேக அரக்கனை அவர் இங்கே கொல்லப் போகிறார்.
