அத்தியாயம் 4: ஞான கர்ம ஸன்யாஸ யோகம்

அர்ஜுனனுக்கு அளிக்கும் அறிவின் மீதான நம்பிக்கையை வலுப்படுத்த, ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் இந்த அத்தியாயத்தில் அதன் பழமையான தோற்றத்தை வெளிப்படுத்துகிறார். இந்த அறிவு முறை எவ்வாறு நித்திய விஞ்ஞானம் என்பதை அவர் விளக்குகிறார், இந்த நித்திய விஞ்ஞானத்தை அவர் ஆதியில் சூரிய பகவானுக்கு கற்பித்தார். மேலும், இது ஒரு தொடர்ச்சியான பாரம்பரியத்தில் புனிதமான மன்னர்களுக்கு வழங்கப்பட்டது. அவர் இப்போது அதே உயர்ந்த யோக அறிவியலை அவரின் அன்பான நண்பரும் பக்தருமான. அர்ஜுனனுக்கு வெளிப்படுத்துகிறார். தற்காலத்தில் இருக்கும் ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் எப்படி இந்த அறிவியலை சூரியக் கடவுளுக்கு யுகங்களுக்கு முன்பே கற்றுக் கொடுத்தார் என்று அர்ஜுனன் கேட்கிறார். அதற்கு பதிலளிக்கும் விதமாக, ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் தனது வம்சாவளியின் தெய்வீக மர்மத்தை வெளிப்படுத்துகிறார். கடவுள் பிறாவத மற்றும் நித்தியமானவர் என்றாலும், அவருடைய யோகமாய சக்தியால், அவர் தர்மத்தை (நீதியின் பாதையை) நிறுவ பூமியில் அவதரிக்கிறார் என்று அவர் விளக்குகிறார். இருப்பினும், அவரது பிறப்பு மற்றும் செயல்பாடுகள் தெய்வீகமானது மற்றும் பொருள் குறைபாடுகளால் ஒரு போதும் கறைபபடுவது இல்லை. இந்த இரகசியத்தை அறிந்தவர்கள் மிகுந்த நம்பிக்கையுடன் அவருடைய பக்தியில் ஈடுபட்டு, அவரை அடையும் போது, ​​மீண்டும் இவ்வுலகில் பிறப்பதில்லை.

‘இந்த அத்தியாயம் பின்னர் செயலின் தன்மையை விளக்குகிறது மற்றும், மூன்று கோட்பாடுகளை விவாதிக்கிறது- செயல், செயலற்ற தன்மை மற்றும் தடைசெய்யப்பட்ட செயல். யோகிகள் பெரும்பாலான மனத்தை ஈர்க்கும் செயல்களைச் செய்யும்போது கூட செயலற்றநிலையில் இருக்கிறார்கள் என்பதை இது வெளிப்படுத்துகிறது, இதனால் அவர்கள் கர்ம வினைகளின் ஆசாபாசத்தில் உழலுலவதில்லை .’இந்த ஞானத்தைக் கொண்டு, பண்டைய முனிவர்கள், வெற்றி அல்லது தோல்வி, மகிழ்ச்சி அல்லது துன்பம், புகழ் அல்லது அவப்பெயர் ஆகியவற்றால் பாதிக்கப்படாமல், கடவுளின் மகிழ்ச்சிக்காக தியாகம் செய்யும் செயலாக மட்டுமே தங்கள் பணிகளைச் செய்தனர். தியாகம் என்பது பல்வேறு வகையானது, அவற்றில் பல இங்கே குறிப்பிடப்பட்டுள்ளன.. யாகம் சரியாக அர்ப்பணிக்கப்படும் போது, ​​அதன் எச்சங்கள் அமிர்தம் போல் மாறும். அத்தகைய அமிர்தத்தை உட்கொள்வதன் மூலம், யாகத்தை மேற்கொள்பவர்கள் அசுத்தங்களிலிருந்து தூய்மைப்படுத்தப்படுகிறார்கள். எனவே, தியாகம் எப்போதும் சரியான உணர்வுகளுடனும், அறிவுடனும் செய்யப்பட வேண்டும். அறிவு என்ற படகின் உதவியுடன், மிகப்பெரிய பாவிகளும் கூட பொருள் துயரங்களின் கடலைக் கடக்கிறார்கள். அத்தகைய அறிவு, உண்மையை உணர்ந்த ஒரு உண்மையான ஆன்மீக குருவிடம் இருந்து பெற வேண்டும். ஸ்ரீகிருஷ்ணர், அர்ஜுனுடைய குருவாக, அறிவின் வாளை எடுத்து, அவரது இதயத்தில் எழுந்த சந்தேகங்களைத் துண்டித்து, எழுந்து நின்று தனது கடமையைச் செய்யும்படி கேட்கிறாரர்.