ந க1ர்த்1ருத்1வம் ந க1ர்மாணி லோக1ஸ்ய ஸ்ருஜதி1 ப்1ரபு4: |
ந க1ர்மப2லஸந்யோக3ம் ஸ்வபா4வஸ்து1 ப்1ரவர்த1தே1 ||
14 ||
ந--—இல்லை; கர்த்ருத்வம்—--செய்யும் உணர்வு; ந--—இல்லை; கர்மாணி—--செயல்கள்; லோகஸ்ய--—மக்களின்; ஸ்ருஜதி-—--உருவாக்குகிறது; பிரபுஹு--—கடவுள்; ந—--இல்லை; கர்ம-- ஃ பல--—செயல்களின் பலன்கள்; ஸந்யோகம்---—இணைப்பு; ஸ்வபாவஹ-- ஒருவரின் இயல்பு; து--—ஆனால்; ப்ரவர்ததே ----இயற்றப்பட்டது
Translation
BG 5.14: செயலின் உணர்வோ அல்லது செயல்களின் தன்மையோ கடவுளிடமிருந்து வருவதில்லை; கடவுள் செயல்களின் பலனையும் படைக்கவில்லை. இவை அனைத்தும் ஜட இயற்கையின் முறைகளால் (குணங்கள்) இயற்றப்படுகின்றன.
Commentary
இந்த வசனத்தில், பிரபு என்ற சொல் கடவுள் உலகத்தின் இறைவன் என்பதைக் குறிக்கப் பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளது. ஸர்வ வல்லமையுடைய கடவுள் முழு ப்ரபஞ்சத்தையும் கட்டுப்படுத்துகிறார். அவர் ப்ரபஞ்சத்தின் செயல்பாடுகளை நடத்தினாலும், அவர் செய்யாதவராகவே இருக்கிறார். அவர் நமது செயல்களின் இயக்குனரோ அல்லது நாம் ஒரு குறிப்பிட்ட நல்ல அல்லது தீய செயலை செய்வோம் என்பதையோ ஆணையிடவில்லை. அவர் நமது இயக்குநராக இருந்திருந்தால், நல்ல மற்றும் கெட்ட செயல்கள் பற்றிய விரிவான வழிமுறைகள் தேவைப்படாது. அனைத்து வேதங்களும் கீழ்வரும் மூன்று சிறிய வாக்கியங்களில் முடிந்திருக்கும்: 'ஓ ஆத்மாக்களே, உங்கள் படைப்புகள் அனைத்திற்கும் நான் இயக்குனர். எனவே, நல்ல செயல் எது கெட்டது என்பதை நீங்கள் புரிந்து கொள்ள வேண்டியதில்லை. என் விருப்பப்படி நான் உங்களைச் செய்ய வைப்பேன்.'
அதேபோல, நாம் செய்பவர் என்ற உணர்வில் நாம் சிக்கிக் கொள்வதற்கு கடவுள் பொறுப்பல்ல. அவர் வேண்டுமென்றே நம்மில் செய்கின்ற பெருமையை உருவாக்கியிருந்தால், நாம் செய்யும் தவறுகளுக்காக நாம் அவரைக் குற்றம் சாட்டியிருக்கலாம். ஆனால் உண்மை என்னவென்றால், அறியாமையால் ஆன்மா இந்த பெருமையை தனக்குள் கொண்டு வருகிறது. ஆன்மா அறியாமையை அகற்ற விரும்பினால், கடவுள் தனது அருளால் அதை அகற்ற உதவுகிறார்.
எனவே, செய்வினை உணர்வைத் துறப்பது ஆன்மாவின் பொறுப்பாகும். ஜட இயற்கையின் மூன்று முறைகளால் உடல் அமைக்கப்பட்டுள்ளது, மேலும் அனைத்து செயல்களும் இந்த முறைகளால் செய்யப்படுகின்றன. ஆனால் அறியாமையின் காரணமாக, ஆன்மா உடலுடன் அடையாளம் கண்டுகொண்டு, செயல்களைச் செய்பவராக உட்படுத்தப்படுகிறது, அவை உண்மையில் ஜட இயற்கையால் செய்யப்படுகின்றன (வசனம் 3.27).
