மயா த1த1மித3ம் ஸர்வம் ஜக3த3வ்யக்1த1மூர்தி1னா |
மத்1ஸ்தா2னி ஸர்வபூ4தா1னி ந ச1ஹம் தே1ஷ்வவஸ்தி2த1: ||4||
மயா——என்னால்; ததம்——வியாபித்துள்ளது; இதம்——இது; ஸர்வம்——முழு; ஜகத்——ப்ரபஞ்ச வெளிப்பாடு; அவ்யக்த-மூர்த்தினா——வெளிப்படுத்தப்படாத வடிவம்; மத்—ஸ்தானி——என்னில்; ஸர்வ—பூதானி——எல்லா உயிர்களும்; ந——இல்லை ச——மற்றும்; அஹம்——நான்; தேஷு——அவற்றில்; அவஸ்திதஹ——வசிக்கின்றன ; (ந அவஸ்திதஹ----வசிப்பதில்லை)
Translation
BG 9.4: இந்த முழு பிரபஞ்ச வெளிப்பாடும் எனது வெளிப்படுத்தப்படாத வடிவத்தில் என்னால் வியாபித்துள்ளது. எல்லா உயிர்களும் என்னில் வசிக்கின்றன, ஆனால் நான் அவற்றில் வசிப்பதில்லை.
Commentary
கடவுள் உலகைப் படைத்து, ஏழாவது வானுலகத்தில் இருந்து தனது உலகம் எதிர்பார்த்தபடி இயங்குகிறதா என்று சோதித்துப் பார்க்கிறார் என்ற கருத்தை வேதத் தத்துவம் ஏற்கவில்லை. கடவுள் உலகில் எங்கும் வியாபித்திருக்கிறார் என்ற கருப்பொருளை இது மீண்டும் மீண்டும் முன்வைக்கிறது:
ஏகோ1 தே3வஹ ஸர்வபூ4தே1ஷு கூ3ட4ஹ ஸர்வவ்யாபீ 1
(ஶ்வேதா1ஶ்வத1ர உப1நிஷத3ம் 6.11)
‘கடவுள் ஒருவரே; அனைவரின் இதயத்திலும் அவர் அமர்ந்திருக்கிறார்; அவர் உலகில் எங்கும் இருக்கிறார்.'
ஈஶாவாஸ்யம் இத3ம் ஸர்வம் யத்1 கி1ஞ்ச1 ஜகத்1யாம் ஜகத்1
(ஈஶோப1நிஷத3ம்1)
‘கடவுள் உலகில் எங்கும் இருக்கிறார்.’
பு1ருஷ ஏவேத3ம் ஸர்வம் யத்3 ‘பூ4த1ம் யச்1ச1 ப4வ்ய
(பு1ருஷ ஸூக்1த1ம், ரிக்3 வேத3ம்)
இறைவன் இருந்தவை, இருப்பவை அனைத்திலும் வியாபித்திருக்கிறார்.
கடவுள் எல்லா இடங்களிலும் இருக்கிறார் என்ற இந்த கருத்து அகநிலை ரீதியாக புரிந்து கொள்ளப்படுகிறது. சில கிழக்கு தத்துவவாதிகள் உலகம் கடவுளின் பரிணாமம் (மாற்றம்) என்று கூறுகின்றனர். உதாரணமாக, பால் ஒரு கலப்படமற்ற பொருள். அமிலத்துடன் தொடர்பு கொண்டால், அது தயிராக மாறுகிறது. இவ்வாறு, பால் மாற்றப்படும்பொழுது அதன் விளைவு (பரிணாமம்) (விளைவு அல்லது தயாரிப்பு) அது தயிராக மாறுகிறது இதேபோல், பரிணாம வாதத்தின் கதாநாயகர்கள் கடவுள் உலகமாக மாறியதாகக் கூறுகிறார்கள்.
மற்ற தத்துவஞானிகள் உலகம் விவர்த்தம் என்று கூறுகிறார்கள் (மற்றொரு பொருளை தவறாகப் புரிந்துகொள்வது). உதாரணமாக, இருளில் ஒரு கயிறு ஒரு பாம்பாக தவறாக இருக்கலாம். நிலவொளியில், பிரகாசிக்கும் சிப்பி வெள்ளியாக மாறக்கூடும். அதுபோலவே, கடவுளும் உலகமும் மட்டுமே உண்டு என்கிறார்கள்; உலகமாக நாம் பார்ப்பது உண்மையில் ப்ரஹ்மம்.
இருப்பினும், 7.4 மற்றும் 7.5 வசனங்களின்படி, உலகம் என்பது விளைவோ விவரிப்போ (பரிணாமமோ அல்லது விவர்த்தமோ) அல்ல. இது மாயா சக்தி எனப்படும் கடவுளின் பொருள் ஆற்றலில் இருந்து உருவாக்கப்பட்டது. ஆத்மாக்களும் கடவுளின் ஆற்றல், ஆனால் அவை ஜீவ சக்தி என்று அழைக்கப்படும் அவரது உயர்ந்த ஆற்றல். எனவே, உலகமும் அதில் உள்ள அனைத்து ஆத்மாக்களும் கடவுளின் ஆற்றல்கள் மற்றும் அவரது ஆளுமைக்குள் உள்ளன. எனினும் ஸ்ரீ கிருஷ்ணர், அவர் உயிர்களில் வசிப்பதில்லை, அதாவது எல்லையற்றது வரையறுக்கப்பட்ட உயிரினங்களால் அடங்காது என்றும் கூறுகிறார். ஏனென்றால், அவர் இந்த இரண்டு ஆற்றல்களின் கூட்டுத்தொகையை விட மிக அதிகம். அலைகள் கடலின் ஒரு பகுதியாக இருந்தாலும், கடல் அலைகளின் கூட்டுத்தொகையை விட அதிகமாக உள்ளது, அவ்வாறே, ஆன்மாவும் மாயாவும் கடவுளின் ஆளுமைக்குள் உள்ளன, ஆனால் அவர் அவற்றுக்கு அப்பாற்பட்டவர்.
