த1ஸ்மாத்1ஸர்வேஷு கா1லேஷு மாமனுஸ்மர யுத்4ய ச1 |
மய்யர்பி1த1மனோபு3த்3தி4ர்மாமேவைஷ்யஸ்யஸந்ஶயம் ||7||
தஸ்மாத்—-எனவே; ஸர்வேஷு—--அனைத்து; காலேஷு---எந்நேரமும் மாம்--—என்னை; அனுஸ்மர--—நினைவுகூறு; யுத்ய--—போரிடு; ச--—மற்றும்; மயி—--என்னிடம்; அர்பித--—சரணடைந்தால்; மனஹ—--மனம்; புத்திஹி——புத்தி; மாம்--—என்னை; ஏவ--—நிச்சயம்; ஏஷ்யசி--—நீங்கள் அடைவீர்கள்; அஸந்ஸயஹ——சந்தேகமே இல்லாமல்
Translation
BG 8.7: ஆதலால், எப்பொழுதும் என்னை நினைவு செய்து, போர் செய்யும் கடமையையும் செய். மனமும் புத்தியும் என்னிடம் சரணடைந்தால், நீ நிச்சயமாக என்னை அடைவாய்; இதில், எந்த சந்தேகமும் இல்லை.
Commentary
இந்த வசனத்தின் முதல் வரி பகவத்கீதையின் போதனைகளின் சாராம்சம். நம் வாழ்க்கையை தெய்வீகமாக மாற்றும் சக்தி அதற்கு உண்டு. இது கர்ம யோகத்தின் வரையறையையும் உள்ளடக்கியது. ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் கூறுகிறார், ‘உன் மனதை என்னுடன் இணைத்து, உன் உலகக் கடமையை உன் உடலுடன் செய். இது, டாக்டர்கள், பொறியாளர்கள், வழக்கறிஞர்கள், இல்லத்தரசிகள், மாணவர்கள், மற்றும் அனைத்து தரப்பு மக்களுக்கும் பொருந்தும். குறிப்பிட்ட அர்ஜுனனின் வழக்கில், அவர் ஒரு போர்வீரன், அவரது கடமை போரிடுவது. எனவே, கடவுளின் மீது மனதை வைத்து தன் கடமையை நிறைவேற்றுமாறு அறிவுறுத்தப்படுகிறார். சிலர் ஆன்மீகத்திற்கு எடுத்துக்கொண்ட வேண்டுகோளின் பேரில் தங்கள் உலக கடமைகளை புறக்கணிக்கிறார்கள். மற்றவர்கள் உலக ஈடுபாடுகளை காரணம் காட்டி ஆன்மீக பயிற்சியிலிருந்து தங்களை விடுவித்து கொள்கிறார்கள். ஆன்மீக மற்றும் பொருள் சார்ந்த நாட்டங்கள் சமரசம் செய்ய முடியாதவை என்று மக்கள் நம்புகிறார்கள். ஆனால் கடவுளின் தூதுரை ஒருவரின் முழு வாழ்க்கையையும் புனிதப்படுத்துவதாகும்.
அப்படிப்பட்ட கர்ம யோகத்தை நாம் கடைப்பிடிக்கும்பொழுது, உலக காரியங்கள் பாதிக்கப்படாது, ஏனென்றால் உடல் அவற்றில் தீவிரமாக ஈடுபட்டுள்ளது. ஆனால் மனம் இறைவனுடன் இணைந்திருப்பதால், இந்த செயல்கள் ஒருவரை சாராம்ச கோட்பாட்டில் பிணைக்காது. பற்றுதலுடன் செய்யப்படும் அந்த செயல்கள் மட்டுமே செயல்களின் வினைகளை விளைவிக்கும். அந்தப் பற்று இல்லாதபொழுது, உலகச் சட்டம் கூட ஒருவரைக் குற்றவாளியாக்காது. உதாரணமாக, ஒருவர் மற்றவரைக் கொன்றுவிட்டு நீதிமன்றத்திற்குக் கொண்டுவரப்பட்டார் என்று வைத்துக்கொள்வோம்.
'நீ அந்த மனிதனைக் கொன்றாயா?' என்று கேட்கும் நீதிபதியிடம்,
'ஆம், சாட்சி எதுவும் தேவையில்லை. நான் அவரைக் கொன்றேன் என்று ஒப்புக்கொள்கிறேன்.' என்று அந்த மனிதன் பதிலளிக்கிறான்.
அப்படியானால் நீ தண்டிக்கப்பட வேண்டும்!' என்று கூறும் நீதிபதியிடம்,
இல்லை, மாண்புமிக்கவரே, உங்களால் என்னை தண்டிக்க முடியாது.
ஏன்?
'எனக்கு கொல்லும் எண்ணம் இல்லை. சாலையின் சரியான ஓரத்தில், வேக வரம்புகளுக்குள், என் கண்களை முன்னோக்கிக் கொண்டு காரை ஓட்டிக் கொண்டிருந்தேன். என் பிரேக், ஸ்டீயரிங் எல்லாம் சரியாக இருந்தது. அந்த மனிதன் திடீரென்று என் காரின் முன் ஓடினான். நான் என்ன செய்ய முடியும்?’
அந்த மனிதனின் வழக்கறிஞர் அவனுக்கு கொல்லும் எண்ணம் இல்லை என்பதை நிரூபித்தால் நீதிபதி அவனை ஒரு சிறிய தண்டனையும் இல்லாமல் விடுவிப்பார்.
மேலே உள்ள உதாரணத்திலிருந்து, உலகில் கூட நாம் பற்றற்ற செயல்களுக்கு குற்றமில்லை என்பதை நாம் காண்கிறோம். கர்மாவின் சட்டத்திற்கும் இதே கொள்கை உள்ளது. அதனால்தான், மகாபாரதப் போரின்பொழுது, ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் அறிவுரைகளைப் பின்பற்றி, அர்ஜுனன் போர்க்களத்தில் தனது கடமையைச் செய்தார். போரின் முடிவில், அர்ஜுனன் எந்த பாதகமான செயல்களுக்கும் உரிமையாளர் ஆகவில்லை என்று ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் குறிப்பிட்டார். உலக ஆதாயம் அல்லது புகழுக்காகப் பற்றுடன் போரிட்டு இருந்தால் செயல் பயன்களில் சிக்கிக் கொண்டிருப்பார். இருப்பினும், அவரது மனம் ஸ்ரீ கிருஷ்ணரிடம் பற்றுப்பட்டது, எனவே, சுயநலப் பற்று இல்லாமல் அர்ஜுனன் செய்தது ஒரு லட்சத்தை பூஜ்ஜியத்துடன் பெருக்குவது போல்; லட்சத்தை பூஜ்ஜியத்துடன் பெருக்கினாலும், பதில் பூஜ்ஜியமாகத்தான் இருக்கும்.
உலகில் ஒருவரின் கடமைகளைச் செய்யும் பொழுதும் மனதை இறைவனுடன் இணைக்கும் நடைமுறைற்கான நிபந்தனை - கர்ம யோகத்திற்கான நிபந்தனை இந்த வசனத்தில் மிகத் தெளிவாகக் கூறப்பட்டுள்ளது: மனம் தொடர்ந்து கடவுளை நினைத்துக் கொண்டிருக்க வேண்டும். மனம் கடவுளை மறந்த தருணத்தில், காமம், கோபம், பேராசை, பொறாமை, வெறுப்பு மற்றும் பிற எதிர்மறை உணர்ச்சிகள் - மாயையின் இராணுவத்தின் பெரிய தளபதிகளின் தாக்குதலுக்கு உட்படுத்தப்படுகிறது. இதன் விளைவாக, அதை எப்பொழுதும் கடவுளுடன் இணைப்பது முக்கியம். பெரும்பாலும் மக்கள் தங்களை செயல்களைச் செய்பவர்ககள் (கர்ம யோகிகள்) என்று கூறிக்கொள்கிறார்கள், ஏனென்றால் அவர்கள் கர்மம் மற்றும் யோகம் செய்பவர்ககள் என்று கூறுகிறார்கள். நாளின் பெரும்பகுதிக்கு அவர்கள் செயல்களைச் செய்கிறார்கள், சில நிமிடங்களுக்கு, அவர்கள் யோகம் (கடவுளைப் பற்றிய தியானம்) செய்கிறார்கள். ஆனால், இது ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் கூறிய கர்ம யோகத்தின் வரையறை அல்ல. 1)வேலை செய்யும் பொழுதும் மனம் இறைவனை நினைப்பதில் ஈடுபட வேண்டும் என்றும், 2) இறைவனை நினைவு கூர்வது இடைவிடாமல், நாள் முழுவதும் தொடர்ந்து இருக்க வேண்டும் என்றும் அவர் கூறுகிறார்.
ஸாது கபீர் தனது புகழ்பெற்ற ஈரடிச் செய்யுளில் வெளிப்படுத்துகிறார்:
ஸுமிரன் கீ1 ஸுதி4 யோங் க1ரோ, ஜ்யௌங் கா3க3ர் ப1னிஹார
போலத்1 டோ3லத்1 ஸுரதி1 மே, க1ஹே க1பீர விசா1ர்
‘கிராமத்துப் பெண் தன் தலையின் மேல் உள்ள தண்ணீர் பானையை நினைப்பது போல் கடவுளை நினைவு கூறுங்கள். அவள் மற்றவர்களுடன் பேசுகிறாள், பாதையில் நடக்கிறாள், ஆனால் அவளுடைய மனம் பானையில் நிலைத்திருக்கிறது.’
அடுத்த வசனத்தில் கர்ம யோகம் செய்வதால் ஏற்படும் விளைவுகளை ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் விளக்குகிறார்.
