Bhagavad Gita: Chapter 15, Verse 8

BG 15.8: காற்று இடத்திலிருந்து இடத்திற்கு நறுமணத்தை எடுத்துச் செல்வது போல, உடலுள்ள ஆன்மா பழைய உடலை விட்டு வெளியேறி புதிய உடலுக்குள் செல்லும்போது மனதையும் புலன்களையும் தன்னுடன் சுமந்து செல்கிறது.

ஆன்மாவின் இடபெயர்வு இங்கே விளக்கப்பட்டுள்ளது. மலர்களின் நறுமணத்தை ஒரு இடத்திலிருந்து இன்னொரு இடத்திற்கு கொண்டு செல்லும் காற்றுக்கு உதாரணம் கொடுக்கப்பட்டுள்ளது. அதுபோலவே, ஆன்மா மரணத்தின் போது பிரியும் போது, ​​அது ஸ்தூல சரீரத்தை அப்புறப்படுத்தி புதிய உடலுக்குள் செல்கிறது. ஆனால் உடல் விட்டு உடல் மாற்றுப்பெயர்வின் பொழுது அது மனம் மற்றும் உள்ளடக்கிய நுட்பமான மற்றும் காரண உடல்களை கொண்டு செல்கிறது. (மூன்று வகை உடல்கள் முன்பு வசனம் 2.28 இல் விரிவாக விவரிக்கப்பட்டது.)

ஆன்மா ஒவ்வொரு வாழ்க்கையிலும் ஒரு புதிய உடலைப் பெறும்போது, ​​மனம் கடந்த காலத்திலிருந்து அதனுடன் தொடர்ந்து பயணிக்கிறது. பிறப்பிலிருந்தே பார்வையற்றவர்களும் ஏன் கனவுகளை காண்கிறார்கள் என்பது இது விளக்குகிறது. பொதுவாக, கனவுகள் விழிப்பு நிலையின் நமது பார்வைகள் மற்றும் எண்ணங்கள் தூங்கும் போது தாறுமாறாக பிரிந்து, இணைக்கப் படுவதன் விளைவாகும். உதாரணமாக, யாரோ ஒரு பறவை பறப்பதைப் பார்த்து, 'நான் பறவையாக இருந்தால் எவ்வளவு நன்றாக இருக்கும்!’ கனவில், அவர் மனித உடலிலேயே பறப்பதைக் காண்கிறார். ஏனென்றால், விழிப்பு நிலையின் எண்ணங்களும் பார்வைகளும் சிதைந்து, கனவு நிலையில் இணைக்கப்பட்டுள்ளன. இருப்பினும், பிறவியிலிருந்தே கண்பார்வை இல்லாத படிவங்கள் மற்றும் வடிவங்களை பார்த்திராத ஒருவரால் கனவுகளைப் பார்க்க முடியும். ஏனென்றால், விழித்திருக்கும் நிலையின் பதிவுகள் முடிவில்லாத கடந்த கால வாழ்க்கையிலிருந்து மனதின் ஆழ் மனதில் சேமிக்கப்படுகிறது. உடலை விட்டுப் பிரியும் போது ஆன்மா மனதையும், புலன்களையும் தன்னுடன் எடுத்துச் செல்கிறது என்பதை விளக்கிய ஸ்ரீ கிருஷ்ணர், இவற்றைக் கொண்டு அது என்ன செய்கிறது என்பதை அடுத்து விளக்குகிறார்.