அனன்யசே1தா1: ஸத1த1ம் யோ மாம் ஸ்மரதி1 நித்1யஶ: |
த1ஸ்யாஹம் ஸுலப4: பா1ர்த2 நித்1யயுக்1த1ஸ்ய யோகி3ன: ||14||
அனன்ய-சேதாஹா--—மனம் விலகாமல்; ஸததம்--—எப்பொழுதும்; யஹ—யார்; மாம்--—என்னை; ஸ்மரதி--—நினைக்கின்றார்களோ; நித்யஶஹ--—இடைவிடாது; தஸ்ய-—அவருக்கு; அஹம்--—நான்; ஸு-லபஹ--—எளிதில் அடையக்கூடியவர்; பார்த-—ப்ரிதாவின் மகன் அர்ஜுனன்; நித்ய--—தொடர்ந்து; யுக்தஸ்ய--—ஈடுபட்டவருக்கு; யோகினஹ—--யோகிகளிளுக்கு
Translation
BG 8.14: ஓ பார்த்தா, எப்பொழுதும் என்னைப் பற்றியே பிரத்யேக பக்தியுடன் நினைக்கும் அந்த யோகிகளுக்கு, அவர்கள் தொடர்ந்து முழுமையாக என்னில் ஈடுபடுவதால் என்னை எளிதில் அடைய முடியும்.
Commentary
பகவத் கீதை முழுவதும், ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் பக்தியை மீண்டும் மீண்டும் வலியுறுத்தியுள்ளார். முந்தைய வசனத்தில், குணாதிசயங்கள் இல்லாத கடவுளின் உருவமற்ற வெளிப்பாட்டின் மீது ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் தியானம் செய்தார். இது வறண்டது மட்டுமல்ல, மிகவும் கடினமானதும் கூட. எனவே, இப்பொழுது அவர் ஒரு எளிதான மாற்றீட்டைக் கொடுக்கிறார், இது அவரது தனிப்பட்ட வடிவங்களான கிருஷ்ணர், ராமர், சிவன், விஷ்ணு போன்றவை மீது தியானம் செய்வது. இதில் அவரது பரம தெய்வீக வடிவத்தின் பெயர்கள், வடிவங்கள், நல்லொழுக்கங்கள், பொழுதுபோக்குகள், இருப்பிடங்கள், மற்றும் கூட்டாளிகள் ஆகியவை அடங்கும்.
முழு பகவத் கீதையிலும், ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் தன்னை அடைவது எளிது என்று கூறும் ஒரே வசனம் இதுதான். இருப்பினும், இதற்கான நிபந்தனை ஆனது - அனன்ய-சேதாஹா, அதாவது மனமானது பிரத்தியேகமாக அவரிடம் மட்டுமே நிலைத்திருக்க வேண்டும். அனன்ய என்ற வார்த்தை மிகவும் முக்கியமானது. சொற்பிறப்பியல் ரீதியாக, இது ந அன்ய அல்லது 'வேறு இல்லை' என்று பொருள்படும். மனம் வேறு யாரிடமும் அல்ல, கடவுளிடம் மட்டுமே இருக்க வேண்டும். இந்த பிரத்தியேக நிலை பகவத் கீதையில் அடிக்கடி மீண்டும் கூறப்பட்டுள்ளது.
அனன்யாஶ் சி 1ந்தயந்தோ1 மாம் (9.22)
த1ம் ஏவ ஶரணம் க3ச்1ச2 (18.62)
மாம் ஏக1ம் ஶரணம் வ்ரஜ (18.66)
பிரத்தியேக பக்தி மற்ற வேதங்களிலும் வலியுறுத்தப்பட்டுள்ளது.
மாம் ஏக1ம் ஏவ ஶரணம் ஆத்1மானம் ஸர்வ தே3ஹினாம்
(பா4க3வ1தம் 11.12.15)
‘எல்லா ஜீவராசிகளுக்கும் பரம ஆன்மாவாகிய என்னிடம் மட்டும் சரணடைந்து விடுங்கள்.’
ஏக1 ப4ரோஸோ ஏக1 ப3ல ஏக1 ஆஸ விஸ்வாஸ (ராமாயணம்)
‘எனக்கு ஒரே ஒரு ஆதரவு, ஒரே பலம், ஒரு நம்பிக்கை, ஒரே தங்குமிடம், அதுதான் ஸ்ரீ ராம்.’
அன்யாஶ்ரயாணாம் தி1யாகோ3 ‘நன்யதா1’
(நாரத்3 ப4க்1தி1 த3ர்ஶன், ஸூத்1ரம் 10 )
‘மற்ற எல்லா தங்குமிடங்களையும் நிராகரித்து கடவுளுக்கு பிரத்தியேகமாக இரு.’
பிரத்தியேகமான பக்தி என்றால் மனம், பெயர்கள், வடிவங்கள், நற்பண்புகள், பொழுதுபோக்குகள், இருப்பிடங்கள், மற்றும் கடவுளின் கூட்டாளிகளுடன் மட்டுமே இணைக்கப்பட வேண்டும். தர்க்கம் மிகவும் எளிமையானது. ஆன்மீகப் பயிற்சியின் நோக்கம் மனதைத் தூய்மைப்படுத்துவதாகும், மேலும் இது அனைத்தும் தூய்மையான கடவுளுடன் இணைவதன் மூலம் மட்டுமே நிறைவேற்றப்படுகிறது. இருப்பினும், கடவுளை நினைத்து மனதை தூய்மைப்படுத்தி, உலகத்தில் மூழ்கி அதை மீண்டும் அழுக்காக்கினால், நாம் எவ்வளவு காலம் முயற்சித்தாலும், அதை ஒருபொழுதும் சுத்தம் செய்ய முடியாது.
பலர் செய்யும் தவறு இதுதான். அவர்கள் கடவுளை நேசிக்கிறார்கள், ஆனால் அவர்கள் உலக மனிதர்கள் மற்றும் பொருட்களை விரும்புகிறார்கள் மற்றும் இணைக்கப்படுகிறார்கள். ஆன்மீகப் பயிற்சியின் மூலம் அவர்கள் அடையும் நேர்மறையான பலன்கள் உலகப் பற்றுதலால் கறைபடுகின்றன. நீங்கள் ஒரு துணியில் சோப்பைப் போட்டு சுத்தம் செய்தால், அதே நேரத்தில் அதன் மீது அழுக்கை எறிந்து கொண்டே இருந்தால், உங்கள் முயற்சி பயனற்றதாக இருக்கும். எனவே, ஸ்ரீ கிருஷ்ணர், பக்தி மட்டுமல்ல, அவரிடம் இருக்கும் பிரத்யேக பக்தியே அவரை எளிதில் அடைய வைக்கிறது என்று கூறுகிறார்.
