Bhagavad Gita: Chapter 13, Verse 19

BG 13.19: களத்தின் தன்மையையும், அறிவு என்பதன் விளக்கம், மற்றும் அறிவின் பொருளையும், இவ்வாறு நான் உங்களுக்கு வெளிப்படுத்தினேன். என் பக்தர்கள் மட்டுமே இதை உண்மையில் புரிந்து கொள்ள முடியும், அவ்வாறு செய்வதன் மூலம், அவர்கள் என் தெய்வீக தன்மையை அடைகிறார்கள்.

இருப்பினும், மீண்டும் ஒருமுறை, அவர் பக்தியைக் கொண்டுவருவது பொருத்தமானதாகக் கருதுகிறார், மேலும் பக்தர்களால் (பக்தர்கள்) மட்டுமே இந்த அறிவை உண்மையாகப் புரிந்து கொள்ள முடியும் என்று கூறுகிறார்.

பகவத்கீதையின் முக்கியத்துவத்தை தாங்களாகவே புரிந்து கொண்டதாக நினைக்கும் கர்மம், ஞானம், அஷ்டாங்கம் போன்றவற்றை செய்பவர்களும் பக்தி இல்லாதவர்களும் பகவத்கீதையின் முக்கியத்துவத்தை புரிந்து கொள்ள முடியாது. பக்தி என்பது கடவுளை அறியும் அனைத்து பாதைகளிலும் இன்றியமையாத ஆக்கக் கூறு. ஜகத்குரு ஸ்ரீ கிருபாலுஜி மஹராஜ் இதை மிக அருமையாகப் எடுத்துரைக்கிறார்:

ஜோ ஹரி ஸேவா ஹேது¹ ஹோ, ஸோயீ க¹ர்¹ம ப³கா²ன்

ஜோ ஹரி ப⁴க³தி ப³டா⁴வே, ஸோயீ ஸமுஜிய ஞான

(ப⁴க்¹தி¹ ஶத¹க்¹ வசனம் 66)

‘கடவுள் பக்தியுடன் செய்யும் அந்த வேலையே உண்மையான கர்மம்; எந்த அறிவு கடவுளின் மீது அன்பை அதிகரிக்கிறதோ அதுவே உண்மையான அறிவு.'

பக்தி என்பது கடவுளை அறிய உதவுவது மட்டுமல்ல; இது பக்தர்களை தெய்வீகமாக ஆக்குகிறது, எனவே, பக்தர்கள் அவரது ஸ்வரூபத்தை அடைகிறார்கள் என்று ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் கூறுகிறார். இது வேத ஶாஸ்திரங்களில் மீண்டும் மீண்டும் வலியுறுத்தப்பட்டுள்ளது. வேதங்கள் கூறுகின்றன:

ப⁴க்¹தி¹ரேவைனம் நயதி¹ ப⁴க்¹தி¹ரேவைனம் ப¹ஶ்யதி¹ ப⁴க்¹தி¹ரேவைனம்

த³ர்ஶயதி¹ ப⁴க்¹தி¹ வஶஹ பு¹ருஷோ ப⁴க்¹தி¹ரேவ க³ரீயஸி

(மாத¹ர் ஸ்ருதி¹)

‘பக்தி மட்டுமே நம்மை கடவுளிடம் அழைத்துச் செல்லும். பக்தி ஒன்றே நம்மை இறைவனைக் காண வைக்கும். பக்தி ஒன்றே நம்மை இறைவனின் முன்னிலையில் கொண்டுவர முடியும். கடவுள் பக்தியின் கட்டுப்பாட்டில் இருக்கிறார். எனவே, பக்தியை பிரத்தியேகமாகச் செய்யுங்கள்.’ முண்ட³கோ¹ப¹நிஷத³ம் கூறுகிறது:

உபா¹ஸதே¹ பு¹ருஷம் யே ஹ்யகா¹மா-ஸ்தே¹ ஶுக்¹ரமேத¹த³தி¹வர்த¹ந்தி¹ தீ⁴ராஹா (3.2.1)

‘எல்லாப் பொருள் ஆசைகளையும் துறந்து, பரம தெய்வீகப் ஆளுமையை நோக்கி பக்தியில் ஈடுபடுபவர்கள், வாழ்வு மற்றும் மரணச் சுழற்சியிலிருந்து தப்பிக்கிறார்கள்.’ ஶ்வேதா¹ஶ்வத¹ர உப¹நிஷத³ம் மேலும் கூறுகிறது:

யஸ்ய தே³வே ப¹ரா ப⁴க்¹தி¹ர் யதா² தே³வே த¹தா² கு³ரௌ

த¹ஸ்யைதே¹ க¹தி¹தா¹ ஹ்யர்தா¹ஹா ப்¹ரகாஶந்தே¹ மஹாத்¹மனஹ (6.23)

‘கடவுள் மீது தளராத பக்தியும், குருவின் மீது அதே மாதிரியான பக்தியும் கொண்ட, அத்தகைய துறவிகளின் இதயங்களில், கடவுளின் அருளால், வேத ஶாஸ்திரங்களின் ஸாரம் தானாகவே வெளிப்படும்.’ மற்ற வேத நூல்களும் இதை வலியுறுத்துகின்றன:

ந ஸாத⁴யதி¹ மாம் யோகோ³ ந ஸாங்க்²யம் த⁴ர்ம உத்³த⁴வ

ந ஸ்வாத்⁴யாயஸ் த¹பஸ் தி¹யாகோ³ யதா² ப⁴க்¹தி¹ர் மமோர்ஜிதா¹

(பா⁴க³வத¹ம் 11.14.20)

ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் கூறுகிறார்: ‘உத்தவ், நான் அஷ்டாங்க யோகத்தினாலும், ஸாங்கியத்தைப் படிப்பதினாலும், வேத அறிவை வளர்த்தினாலும், துறவறத்தினாலும், துறவினாலும் நான் அடைய படுவதில்லை. பக்தியால் மட்டுமே நான் வெல்ல படுகிறேன். பகவத் கீதையில், ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் இதை 8.22 மற்றும் 11.54 வசனங்களில் மீண்டும் மீண்டும் கூறுகிறார். 18.55 வசனத்தில், அவர் கூறுகிறார்: ‘அன்புள்ள பக்தியின் மூலம்தான் சத்தியத்தில் நான் யார் என்பதை ஒருவர் அறிந்து கொள்ள முடியும். பின்னர், என்னை அறிந்ததும், என் பக்தன் என்னைப் பற்றிய முழு உணர்விற்குள் நுழைகிறான்.’ ராமாயணம் கூறுகிறது:

ராமஹி கே¹வல ப்¹ரேமு ப்¹யாரா, ஜானி லேயு ஜோ ஜாநஹிஹாரா

'ஒப்புயர்வற்ற பகவான் ஸ்ரீ ராமர் அன்பின் மூலம் மட்டுமே அடையப்படுகிறார். இந்த உண்மையை அறிய விரும்பும் அனைவருக்கும் தெரியப்படுத்துங்கள்.’.

இந்தக் கொள்கை மற்ற மத மரபுகளிலும் வலியுறுத்தப்படுகிறது. யூத தோராவில் இவ்வாறு எழுதப்பட்டுள்ளது: ‘உன் கடவுளாகிய ஆண்டவரை உன் முழு இருதயத்தோடும், முழு ஆத்துமாவோடும், முழு வலிமையோடும் நேசிக்க வேண்டும்.’ (உபாகமம் 6.5). நாசரேத்தின் இயேசு இந்த கட்டளையை கிறிஸ்தவ புதிய ஏற்பாட்டில் பின்பற்ற வேண்டிய முதல் மற்றும் முதன்மையான கட்டளைகளில் ஒன்றாக மீண்டும் கூறுகிறார் (மார்க் 12.30). கு³ரு கி³ரந்த² ஸாஹிப்³ கூறுகிறது:

ஹரி ஸம ஜக³ மஹ வஸ்து¹ நஹிம், ப்¹ரேம் ப¹ந்¹த்² ஸோன் பந்த²

ஸத்³கு³ரு ஸம ஸஜ்ஜன் நஹி, கீ ³தா¹ ஸம நஹி க்³ரந்த²

‘கடவுளைப் போன்ற ஆளுமை இல்லை; பக்தி மார்க்கத்திற்கு இணையான பாதை இல்லை; குருவுக்கு இணையான மனிதர் இல்லை; மேலும் கீதையுடன் ஒப்பிடக்கூடிய வேதம் எதுவும் இல்லை.’