ஞானம் க1ர்ம ச1 க1ர்தா1 ச1 த்1ரிதை4வ கு3ணபே4த3த1: |
ப்1ரோச்1யதே1 கு3ணஸங்க்2யானே யதா2வச்1ச்2ருணு தா1ன்யபி1 ||19||
ஞானம்--—அறிவு; கர்ம--—செயல்; ச—--மற்றும்; கர்த்தா—--செய்பவர்;ச--—மேலும்; திரிதா----மூன்று வகையான; ஏவ—--நிச்சயமாக; குண-பேததஹ----ஜட இயற்கையின் மூன்று முறைகளின்படி வேறுபடுகிற; ப்ரோச்யதே----அறிவிக்கப்படுகிறது; குண-ஸங்க்யானே-----ஸாங்கிய தத்துவம், இது ஜட இயற்கையின் முறைகளை விவரிக்கிறது; யதா-வத்--—அவர்கள் போல்; ஶ்ரிணு--—கேள்; தானி—--அவைககளை; அபி—--மேலும்.
Translation
BG 18.19: அறிவு, செயல் மற்றும் செய்பவர் ஆகியவை ஸாங்கிய தத்துவத்தில் மூன்று வகைகளாக அறிவிக்கப்படுகின்றன, அவை ஜட இயற்கையின் மூன்று முறைகளின்படி வேறுபடுகின்றன. அவைகளின் வேறுபாடுகளை நான் உனக்கு விளக்குகிறேன், கேள்.
Commentary
ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் மீண்டும் இயற்கையின் மூன்று முறைகளைக் குறிப்பிடுகிறார். அத்தியாயம் 14 இல், அவர் இந்த முறைகளைப் பற்றி ஒரு அறிமுகம் கொடுத்தார், மேலும் அவை ஆன்மாவை வாழ்க்கை மற்றும் இறப்பு ஸம்ஸாரத்துடன் எவ்வாறு பிணைக்கிறது என்பதை விவரித்தார். பின்னர் அத்தியாயம் 17 இல், இந்த மூன்று முறைகள் மக்களின் நம்பிக்கையின் வகைகளையும், அவர்களின் உணவுத் தேர்வையும் எவ்வாறு பாதிக்கிறது என்பதைப் பற்றி விரிவாகச் சொன்னார். தியாகம், தானம், தவம் ஆகிய மூன்று வகைகளையும் விளக்கினார். இங்கே, மூன்று குணங்களின்படி, இறைவன் மூன்று வகையான அறிவு, செயல் மற்றும் செய்பவர்களைப் பற்றி விளக்குவார்.
இந்திய தத்துவத்தில் உள்ள ஆறு சிந்தனை அமைப்புகளில், ஸாங்கிய தத்துவம் (புருஷ ப்ரகி1ரிதி1 வாதம் என்றும் அழைக்கப்படுகிறது) பொருள் இயற்கையின் பகுப்பாய்வில் அதிகாரமாக அங்கீகரிக்கப்பட்டுள்ளது. அது ஆன்மாவை புருஷனாக (எஜமானனாக) கருதுகிறது, இதனால் பல புருஷர்களை அங்கீகரிக்கிறது ப்ரகி1ரிதி1 என்பது பொருள் இயல்பு மற்றும் அதிலிருந்து உருவாக்கப்பட்ட அனைத்தையும் உள்ளடக்கியது. ப்ரக்ருதியை அனுபவிக்க வேண்டும் என்ற புருஷனின் ஆசையே துன்பத்திற்கு காரணம் என்று ஸாங்கியம் கூறுகிறது. இந்த அனுபவிக்கும் நாட்டம் குறையும் போது, புருஷன் ஜட இயற்கையின் அடிமைத்தனத்திலிருந்து விடுவிக்கப்பட்டு நித்திய பேரின்பத்தை அடைகிறார். ஸாங்கிய அமைப்பு பரம் புருஷ் அல்லது ஒப்புயர்வற்ற கடவுளின் இருப்பை ஒப்புக் கொள்ளவில்லை, எனவே முழுமையான உண்மையை அறிவதற்கு அது போதாது. இருப்பினும், ப்ரக்ருதி (பொருள் இயல்பு) பற்றிய அறிவு விஷயத்தில், ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் அதை அதிகாரம் என்று குறிப்பிடுகிறார்.